Szwedzi od lat, podobnie jak Brytyjczycy, dziką kartę wyłaniają w sportowej rywalizacji na torze. Zaszczyt jazdy w Målilli otrzymuje zwycięzca indywidualnych mistrzostw Szwecji lub najwyżej sklasyfikowany zawodnik nie będący stałym uczestnikiem cyklu. Nie inaczej będzie w przypadku tegorocznego czempionatu. 24 czerwca na torze w Norrköping poznamy nie tylko króla szwedzkich torów, ale także zawodnika, który 5 lipca będzie miał zaszczyt założyć plastron z numerem „16”.
Mikael Karlsson, szef ds. wyścigów torowych w SVEMO, uważa iż ma to fantastyczny wpływ na finał krajowych mistrzostw:
–Finał Indywidualnych Mistrzostw Szwecji zawsze jest niezwykle zaciętą rywalizacją, a możliwość reprezentowania swojego kraju podczas zawodów Grand Prix bez wątpienia tylko podnosi stawkę. Widzieliśmy w ostatnich latach poczynania w Grand Prix takich zawodników jak Oliver Berntzon czy Kim Nilsson, natomiast Jacob Thorssell w zeszłym roku imponował u boku Fredrika Lindgrena podczas finału Speedway of Nations. Mamy też młodych zawodników, którzy z pewnością będą mieć chrapkę na występ w Målilli, m.in. uczestników zeszłorocznego SGP 2, czyli Caspera Henrikssona czy Philipa Hellström-Bängsa. Rywalizacja będzie na żyletki i nie mogę się doczekać aż zobaczę kto zostanie Mistrzem Szwecji i otrzyma tę niesamowitą szansę.” – powiedział Karlsson dla oficjalnego portalu Speedway Grand Prix.
W zeszłym sezonie podczas czempionatu w Västervik nie obyło się bez niespodzianek. O ile złoto dla Fredrika Lindgrena ani srebro dla Kima Nilssona nie było żadnym zaskoczeniem, tak brąz dla Filipa Hjelmlanda można nazwać wręcz sensacją.
Po raz trzeci w historii medale Indywidualnych Mistrzostw Szwecji będą rozdane na torze w Norrköping. W 1986 roku bezkonkurencyjny był Per Jonsson, drugi był Jan Andersson, a trzeci Jimmy Nilsen. Trzynaście lat później złoto zgarnął Tony Rickardsson, a za jego plecami znaleźli się bracia Karlssonowie – Peter i Mikael.
Fredrik Lindgren (Ż), Jason Doyle (B)
